Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Το Πραγματικό Πολυτεχνείο


Τρεις καθηγητές και 12 φοιτητές δολοφονήθηκαν από το ΚΚΕ.

Το «κόμμα της προδοσίας και του εγκλήματος», όπως αποκαλούσε το ΚΚΕ ο Γεώργιος Παπανδρέου – χωρίς ποτέ να το πάρει πίσω, όπως έκαναν άλλοι, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής...- ξεπέρασε και αυτούς τους κατακτητές σε θηριωδία. Ενεφύσησε στις ορδές των δολοφόνων του μίσος ανηλεές κατά των συμπολιτών, των συναδέλφων, των φίλων, των γειτόνων και των συγγενών ακόμη που συνέβαινε να αντιστέκονται την βαρβαρότητα του μισθοφόρου των Εγγλέζων ΕΛΑΣ που πληρωμένος με εγγλέζικες λίρες είχε επιδοθεί μετά μανίας στην εξόντωση όποιου αντιστέκονταν.
Τον Δεκέμβριο του 44 η νέα γενεά πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος. Σπουδαστές, φοιτητές, και μαθητές συνελήφθησαν, για μια «ανακρισούλα», οδηγήθηκαν στους τόπους του μαρτυρίου και δολοφονήθηκαν άγρια.
Οι καθηγητές δεν μπορούσαν να λείψουν από το όργιο αίματος του «μεγάλου Δεκέμβρη». Επελέγησαν ως θύματα προς παραδειγματισμό.
Τρεις διαπρεπείς καθηγητές του Πολυτεχνείου πλήρωσαν με την ζωή τους την αφοσίωση τους στο Έθνος και την ελευθερία.

Από τις ομάδες θανάτου του ΚΚΕ δολοφονήθηκαν:
• Ο προπρύτανης του Πολυτεχνείου Ιωάννης Θεοφανόπουλος.
• Ο κοσμήτωρ της σχολής Μηχανολόγων Γεώργιος Σαρρόπουλος.
• Ο καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πολυτεχνείο,Σπυρίδων Κορώνης – σύμβουλος και σχεδιαστής της κοινωνικής πολιτικής του ελευθερίου Βενιζέλου.

Μαζί με τους καθηγητές τους, στο άνθος της νεότητας των, δολοφονήθηκαν πολλοί σπουδαστές και φοιτητές. Ο αριθμός μόνον των σπουδαστών του Πολυτεχνείου που σύρθηκαν στο τόπο του μαρτυρίου από τους δολοφόνους του ΚΚΕ ανέρχεται σε δώδεκα, μεταξύ αυτών:

• Η Ευγενία Λύτρα, απόγονος του μεγάλου ζωγράφου Λύτρα και ανεψιά του καθηγητή Χόρς.
• Τα αδέλφια Στάθης και Δανάη Ιατρίδου.
• Ο Ν. Κορυζής, ανεψιός του πρωθυπουργού Αλ. Κορυζή και γιος του επίσης δολοφονημένου Στ. Κορυζή.

Μήπως οι διάφοροι γραφικοί και αυτάρεσκοι που θα μαζευτούν για να κτυπήσει ο ένας την πλάτη του άλλου να μας πουν πως συνελήφθηκαν, από ποιούς και γιατί δολοφονήθηκαν οι τρεις καθηγητές και οι δώδεκα σπουδαστές του Πολυτεχνείου;
Και όμως το Πολυτεχνείο δεν τιμά και δεν μνημονεύει τους καθηγητές Θεοφανόπουλο, Σαρρόπουλο, Κορώνη! Δεν έχει αναρτήσει τιμητικώς στις αίθουσες του φωτογραφίες της Λύτρα, του Κορυζή, των αδελφών Ιατρίδου και των άλλων δολοφονημένων σπουδαστών του!

Ο σύντροφος Φαράκος καπετάνιος τότε.. του λόχου του ΕΛΑΣ "Λόρδος Μπάυρον" δεν αισθάνθηκε ποτέ την υποχρέωση να μας πεί πώς συνελήφθησαν, απο ποιούς και γιατί δολοφονήθηκαν οι τρείς καθηγητές και οι δώδεκα φοιτητές του Πολυτεχνείου, ούτε ο πολύς Κύρκος. Πήραν το μυστικό στον τάφο τους. Μένει ο σκηνοθέτης κύριος Κούνδουρος και  μέλος του λόχου "Μπάυρον" αλλά και αυτός δεν θυμάται...


Οι νεκροί είναι υπαρκτοί δεν είναι άθλιο παραμύθι Ηλένιας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου